De 84e minuut....

Na een aantal broekjes voor de 2^e maal in de was gedaan te hebben (het vermoeden is dat deze broekjes niet toebehoren aan Ursem en J. Groot) kon eindelijk met het verslag begonnen worden.

Deze zondag stond de eerste echte krachtmeting op het programma voor Sporting Andijk 2, namelijk de uitwedstrijd naar Sport Vereniging Waard Molenboys Combinatie. De selectie was deze keer op oorlogssterkte, mede door de aanwezigheid van Mark Volkert en John Groot; twee oudgedienden, die zich nog even moesten (her)voorstellen aan een aantal nieuwe leden van de senioren. Een andere oudgediende had een zwaar weekendje Sneek achter de rug en bleek ook nog Wessel Bakker te moeten afzetten op de trein, wat nog een hele uitdaging bleek…

Eindelijk aangekomen na wat omwegen, scheen het zonnetje over het prachtige sportcomplex De Vork in de onooglijke agglomeratie Heerhugowaard, waar het grasveld nog vochtig was van de ochtend dauw. Na een ontspannen warming-up, de tos met een look-a-like van Stefan Schipper (overigens verloren) en het wisselen van kant kon de wedstrijd beginnen.

WMC 2 bestond voornamelijk uit technisch volmaakte straatvoetballers, die ‘samenspelen’ gelukkig niet helemaal begrijpen. Tel daar een slap aftreksel van Frans Duits bij op en je kunt rekenen op een drukke ochtend. Na wat gepruts achterin, op het middenveld en voorin wisten we eindelijk een kans te creëren. Spits Ursem schoot een vrije trap regelrecht op de kruising-lat, waarna B. Rood tot tweemaal toe de bal niet over de doellijn kreeg… Gelukkig stond Volkert paraat om de bal het laatste zetje te geven, 0-1.

Hierna bleef Sporting Andijk 2 het spel maken, maar wist weinig tot niets te creëren en door adequaat optreden van voormalig kapitein Rinkel kon met een voorsprong worden gerust. De wissels deden hun warming-up en Vertelman werd naar de kant gehaald (achteraf bleek dat hij liever de eerste helft niet mee had hoeven doen, volgende keer even laten weten aan coach Stavenuiter). Ook werd Werkhoven rust gegund en konden Wissekerke en Tuytel de controle in de wedstrijd terug brengen. Dit leek een gouden greep, want vlak na rust was het Ursem die de bal tegen de touwen punterde, na goed druk zetten van Tuytel en Groot.

Het arme WMC was niet bij machte ook maar 1 kans te creëren, tot minuut 84. Smit was middels ingebracht als rechtsachter en had voor de wedstrijd erg hoog van de toren geblazen over de avond ervoor. Nadat deze welbespraakte tiener een aantal knappe passes had verstuurd richting de achterlijn en zijlijn was het nu tijd voor een terugspeelballetje op keeper Rinkel. Van meerdere kanten werd gecoacht en er was geen enkele speler van WMC die nog geloofde in de verkeerde dieptepass van Frans Duits, maar toch wist Smit zich geen raadt. Achteloos passte Smit de bal met buitenkantje rechts richting het doel van Rinkel, die geparkeerd stond als een bulldozer… En zodra Rinkel staat is er geen beweging meer in te krijgen, waardoor de perfecte terugspeelbal in het net van Sporting Andijk belandde. Weg 0, weg record, weg titelkansen, weg seizoen, weg spelvreugde, weg coach, weg vlagger en weg supporters. Harm, bedankt!