Vandaag op pad gegaan met 2 invalcoaches, een halve geblesseerde en half zieke speler. Vandaar 3 wissels op de bank, je weet maar nooit wat er kan gebeuren.
Om 19.00 uur klonk het beginsignaal. De afspraken die we in de voorbespreking hadden gemaakt (voorverdedigen, elkaar coachen in de verdediging, niet zomaar de vang weggeven en afwisseling in de vakken) werden goed uitgevoerd. We kwamen al snel op een 0-1 voorsprong door een afstandschot van Laura N, helaas werd het snel gelijk. Daarna maakten we een sprong met de scores en werd het 1-5 door Hielko (2x) en Daan (2x). 10 minuten hierna stond het weer gelijk. Niet zozeer door verslapping van onze kant, maar zij schoten de ballen erin en bij ons vielen ze niet meer. Gelukkig maakte Miranda nog een vrije bal en gingen we met een nipte voorsprong de rust in 5-6. In de rust aangegeven dat het goed gaat, we maken goeie aanvallen, de ballen vallen alleen (nog) niet. We moeten vertrouwen houden, we zijn beter en moeten zo blijven spelen. Wel goed blijven kijken wat de tegenstander doet en hierop reageren. Niet gelijk de bal gooien, gebruik maken van een gooibeweging. Meer dubbelen in de aanval en de goeie schoten pakken. Ook herhalen in de aanval als iemand er dichtbij zit, ze vallen vanzelf. Kop op, en we gaan de punten pakken!
Zoals we hadden afgesproken maakten wij de eerste doelpunten na rust. Hielko met een mooi afstandschot en Laura N. maakte een mooie aanval (doorloopbal) van Ariane af met een korte kans. Helaas scoorde SEV ook 2x op rij. Michiel bracht de score weer op 2 verschil na een goed samenspel met Hielko; 7-9. Weer een tegendoelpunt, maar Laura N beloonde de gevarieerde, lange aanval na goed afvangwerk met een schot achter de korf. 8-10. Op dat moment verslapten beide vakken iets, in de aanval werden ballen geschoten die eigenlijk niet moesten worden geschoten en in de verdediging keken we om waarop de tegenstanders adrem reageerde. Resultaat 10-10, wat een spanning! Op dat moment hervond iedereen zijn rust, de aanval beloonde zichzelf met een mooi afstandschot door Ramon (die geen last meer heeft gehad van zn blessure en de wedstrijd heeft uitgespeeld). Met nog 2 minuten te gaan heeft iedereen de wedstrijd goed uitgespeeld, geen fouten in de verdediging: clean, geen overtredingen, alleen je tegenstander in de gaten houden. De aanval speelde het ook goed uit, goede schoten pakken, blijven spelen, steeds opnieuw open gooien en opnieuw opzetten. Eindelijk floot de scheidsrechter, die overigens goed en consequent floot, af. Yeah! 10-11 winst. "Waarom zou je meer scoren als je met 1 punt verschil ook wint" zijn geluiden vanuit de spelersgroep, hier dachten wij iets anders over. Maarrrrrr, we hebben veel goede kansen gehad, iedereen had een positieve instelling en iedereen heeft zn uiterste best gedaan met 2 punten als resultaat. Top dus! En 11 doelpunten, we zijn lekker op dreef!
Volgende week dragen we het stokje gewoon weer over aan de vaste coach, de winning mood, maar ook belangrijk het plezier is (weer) aanwezig.
Mirjam bedankt voor het invallen, Kevin & Leen bedankt voor het reserve zitten.
Wil & Kimberley
